ΗΛΙΑΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΙΓΟΚΕΡΩ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ
Η τελειοποίηση


ΙΔΙΟΤΗΤΑ
Φιλοδοξία, αποκρυστάλλωση, καταβαλλόμενος αγώνας, μεταμόρφωση
μυητική συνείδηση


ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
Η φιλοδοξία ας κυβερνά και η πόρτα ας παραμένει ορθάνοιχτη

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΘΗΤΗ
Χάνομαι σε επουράνιο φως,
ωστόσο
σ΄ αυτό το Φως στρέφω τα νώτα


ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ
Ο Κέρβερος, ο φύλακας του Άδη







Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να εργαστούμε σε ομαδικό σχηματισμό, μέσω διαλογισμού, με τις ηλιακές ενέργειες που κατακλύζουν τον πλανήτη μας αυτή τη χρονική περίοδο.

Οι ενέργειες αυτές είναι χρωματισμένες με τις ιδιαίτερες ποιότητες του ζωδίου του Αιγόκερω.

Η ομιλία που προηγείται του διαλογισμού, έχει σαν σκοπό να μας εστιάσει νοητικά και να μας προετοιμάσει ενεργειακά, ώστε να πάρουμε την ορθή στάση που θα βοηθήσει στην παραλαβή αυτών των ενεργειών.

Κάθε χρόνο ο Ήλιος μας επαναλαμβάνει το ίδιο ταξίδι, διερχόμενος διαδοχικά από τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού.
Η ακτινοβολία την οποία εκπέμπουν οι αστέρες, που συναποτελούν τον κάθε αστερισμό, φτάνει μέχρι το ηλιακό μας σύστημα και το επηρεάζει.

Ο Ήλιος παραλαμβάνει αυτή την ενέργεια και μέσω συγκεκριμένων κάθε φορά πλανητών, την διοχετεύει στη Γη.

Την περίοδο των Πανσελήνων, μια πνευματική Θύρα ανοίγει ανάμεσα στην Ανθρωπότητα, την Ιεραρχία και την Σαμπάλα και ένα ποτάμι Φωτός, Αγάπης και Δύναμης ξεχύνεται φορτισμένο με Θείες Εντυπώσεις.

Οι ακτίνες του Ήλιου κατακλύζουν την Σελήνη, απωθούν προς τα πίσω τις αρνητικές επιδράσεις της που επηρεάζουν τη Γη και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η μεταβίβαση των ενεργειών από τον Ήλιο να είναι άμεση γιατί δεν παρεμποδίζεται από την Σελήνη.

Σ΄ αυτήν την περίοδο οι ευεργετικές εξωπλανητικές Δυνάμεις μπορούν με ασφάλεια και με μεγάλο όφελος για την ανθρωπότητα
• να προσεγγιστούν
• να εφελκυστούν
• να παραληφθούν και
• να χρησιμοποιηθούν προς την κατεύθυνση που ορίζει το Ιεραρχικό Σχέδιο, δηλαδή προς την κατεύθυνση
• του Φωτός
• της Αγάπης και
• της Δύναμης.

Εργαζόμενοι συνειδητά γι΄ αυτό το σκοπό, γινόμαστε μεταβιβαστές των ζωδιακών ενεργειών καθώς και του Ιεραρχικού Σχεδίου.

Αν μελετήσουμε τα χαρακτηριστικά και τις ποιότητες του ατόμου που γεννήθηκε στον αστερισμό του Αιγόκερω θα αποκαλύψουμε πολλά για το σύνολο της ανθρώπινης οικογένειας, γιατί ο τύπος του Αιγόκερω μπορεί να εκφράσει τις χειρότερες αλλά και τις καλύτερες ιδιότητες του ανθρώπου. Είναι το ζώδιο των άκρων.

Από εσωτερική σκοπιά όλοι οι παγκόσμιοι Σωτήρες και οι Ηλιακοί Θεοί γεννήθηκαν στον Αιγόκερω, καθώς επίσης και ο χειρότερος τύπος ανθρώπου, δηλαδή ο ανηλεής, ο υλιστής, ο σκληρός, ο αλαζονικός, ο φιλόδοξος και ο εγωιστής.

Στον Αιγόκερω έχουμε τον Θρίαμβο της Ύλης.
Φτάνει στην πιο πυκνή και πιο συγκεκριμένη της έκφραση. Αλλά αυτόν τον θρίαμβο τον ακολουθεί ο Θρίαμβος του πνεύματος. Υπάρχει πλήρης έκφραση της γήινης φύσης του Αιγόκερω αλλά και έντονες πνευματικές δυνατότητες.

Η ενέργεια του Αιγόκερω είναι μια πολύ ισχυρή ενέργεια και την περίοδο που ο Ήλιος είναι στον Αιγόκερω, έχουμε την πιο μεγάλη ευκαιρία για να παραλάβουμε αυτές τις ενέργειες που εκχέονται και να τις χρησιμοποιήσουμε για να μετασχηματίσουμε την προσωπικότητα και την ζωή μας.
Έχουμε την ευκαιρία να οδηγηθούμε σε μεταμόρφωση ή σε μια αληθινή φώτιση.

Στα βιβλία το Δ.Θιβετανού που δόθηκαν μέσω της Α. Μπέιλη, διαβάζουμε πως το σύμβολο αυτού του ζωδίου σκόπιμα δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί.

Μερικές φορές αποκαλείται η “Υπογραφή του Θεού”.
Ποτέ δεν σχεδιάστηκε σωστά, για το λόγο ότι, η ορθή περιγραφή του και η ικανότητα του μυημένου να το αναπαριστά, προκαλεί εισροή μια δύναμης που δεν θα ήταν επιθυμητή, εκτός και αν προηγηθεί μια κατάλληλη προετοιμασία και κατανόηση που όμως την αγνοούμε.

Ο Αιγόκερω συνήθως συμβολίζεται με ένα ον που το μισό έχει την μορφή ενός γονατισμένου κατσικιού, με ένα μεσαίο κέρατο που παραπέμπει στον Μονόκερω, και το άλλο μισό έχει το σώμα και την ουρά του κροκόδειλου.

Όσοι γεννήθηκαν στον Αιγόκερω όπως δείχνουν τα τρία σύμβολά του, βρίσκονται σε τρία επίπεδα.

Α΄ΕΠΙΠΕΔΟ
Οι Αιγόκεροι του πρώτου επιπέδου είναι ΚΑΤΣΙΚΙΑ.
Είναι πολύ υλιστές και σε όλες τις σχέσεις τους ψάχνουν για υλική ικανοποίηση. Σκαρφαλώνουν παντού και κάνουν οτιδήποτε για να επιτύχουν τους υλιστικούς τους σκοπούς.
“Ας κυβερνήσει η φιλοδοξία” είναι ο βασικός τόνος του επιπέδου αυτού.


Ο Αιγόκερω μας οδηγεί στους άγονους δρόμους σε αναζήτηση τροφής και νερού, αλλά το κατσίκι μπορεί επίσης να σκαρφαλώσει στην κορυφή του βουνού.

Το κατσίκι γίνεται Μονόκερω που οδηγεί στην νίκη.
Ανυψώνει, αφού την διαπεράσει με το χρυσό του κέρατο, την κατανικημένη μορφή.

Ο Αιγόκερω κυβερνά τα γόνατα, κάτι που αληθεύει συμβολικά.
Όταν το άτομο που είναι Αιγόκερως μάθει να γονατίζει με πλήρη ταπεινότητα και με τα γόνατά του πάνω στη βραχώδη κορυφή, για να προσφέρει την καρδιά του και την ζωή του στην ψυχή και στην ανθρώπινη υπηρεσία, μόνο τότε μπορεί να του επιτραπεί να περάσει μέσα από την πόρτα της Μύησης και να του εμπιστευθούν τα μυστικά της ζωής.

Μόνο βαδίζοντας με τα γόνατα μπορεί να περάσει μέσα από εκείνη την Πόρτα. Όσο στέκει αλαζονικός, και χωρίς να έχει κερδίσει το δικαίωμα να στέκει, δεν μπορούν ποτέ να του δοθούν με ασφάλεια οι πληροφορίες που μεταδίδονται σε όλους τους αληθινούς μυημένους.

Β΄ΕΠΙΠΕΔΟ
Το δεύτερο επίπεδο είναι το στάδιο του ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΥ που ζει και στο νερό και στη στεριά.
Σ΄αυτό το επίπεδο ο άνθρωπος πρέπει να κυριαρχήσει όχι μόνο τη φυσική, αλλά και τη ζωή του συναισθηματικού πεδίου και του νοητικού και να κάνει ένα πέρασμα στο ενορατικό, το πεδίο του Χριστού.

Σαν κροκόδειλος ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πέντε δοκιμασίες:

• Στην πρώτη δοκιμασία κυριαρχεί την δύναμη του σεξ, του χρήματος και των υλικών αποκτημάτων και κερδίζει την ελευθερία του. Αυτές οι τρεις δυνάμεις δεν μπορούν πια να τον εξαπατήσουν και να επιβραδύνουν την εξέλιξή του.

• Στην δεύτερη δοκιμασία επεκτείνει την συνείδησή του πέρα από την προσωπικότητά του, έρχεται σε επαφή με το ενορατικό πεδίο που είναι το ανώτερο πεδίο των ιδεών και των οραμάτων και ζει δημιουργικά.

• Στην τρίτη δοκιμασία ξεπερνά τον φόβο και το αίσθημα της μοναξιάς.
Οι Αιγόκεροι συχνά πέφτουν σε κατάθλιψη και θα πρέπει να ξεπερνούν το φόβο της μοναξιάς.
Το αίσθημα της μοναξιάς κυριαρχείται όταν αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με τον εσωτερικό τους οδηγό. Μόλις γίνει αυτό, η μοναξιά εξαφανίζεται γιατί ανακαλύπτουν ότι η μοναξιά είναι μια πλάνη και δεν υπάρχει πραγματικά αφού μέσω του εσωτερικού τους οδηγού έρχονται σε επαφή με όλη τη ζωή παντού.

• Στην τέταρτη δοκιμασία σαν κροκόδειλος ο Αιγόκερω, κυριαρχεί την υπερηφάνεια και τις κοσμικές φιλοδοξίες. Η υπερηφάνεια βασίζεται στην πλάνη ότι έχει μεγάλη δύναμη και γι΄αυτό πρέπει να τον σέβονται πολύ.
Για έναν υπερήφανο άνθρωπο ο ίδιος είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Όταν εισέρχεται στο στάδιο του κροκοδείλου για πρώτη φορά αναπτύσσει την αίσθηση της σχετικότητας και αντιλαμβάνεται ότι ο ωκεανός της ύπαρξης είναι απέραντος και αυτός σαν χωριστή μορφή είναι ασήμαντος σε σχέση μ΄αυτόν τον ωκεανό.
Μετουσιώνει την υπερηφάνεια σε ταπεινότητα και αυτό του δίνει την ευκαιρία να απλωθεί και να μεγαλώσει.

• Στην πέμπτη δοκιμασία ο κροκόδειλος αναπτύσσει την ικανότητα να διατηρεί σταθερά την πνευματική του έφεση σ΄ένα υψηλό επίπεδο.
Όταν φτάσει σ΄ ένα υψηλό επίπεδο κατανόησης και αυτοπραγμάτωσης και έρχεται σε επαφή με τα βαθύτερα στρώματα της ύπαρξής του, πρέπει να είναι ικανός να αδράξει την ευκαιρία και σταθερά να δρα από το επίπεδο που έφτασε.

Στο τρίτο επίπεδο, όταν περνάει ο κροκόδειλος αυτές τις δοκιμασίες, γίνεται ένας ΜΟΝΟΚΕΡΩ που είναι το σύμβολο ενός μυημένου τρίτου βαθμού.
Το κέρατο στο μέσο του μετώπου είναι το σύμβολο της νοητικής εστίασης, της αποφασιστικότητας και του καθορισμού.

Είναι το ζώδιο του μεταμορφωμένου πολεμιστή.

Σε ένα τέτοιο άτομο αναφερόταν ο Χριστός όταν είπε:
΄Κατέκτησε το βασίλειο των Ουρανών με τη βία΄
Η πρόταση αυτή παρερμηνεύεται όμως.
Βία σημαίνει ύψιστος βαθμός αγώνα και μόχθου.

Έτσι ο Αιγόκερω υπερβαίνει τον εαυτό του και γίνεται ένας μεγάλος πολεμιστής και υπηρέτης της ανθρωπότητας.

Μια άλλη στάση που τηρείται στον Αιγόκερω και που αναφέρεται στους κανόνες του δρόμου, είναι:

“Ο καθένας βλέπει και γνωρίζει την κακοήθεια του καθενός,
αλλά δεν υπάρχει ακόμα με την μεγάλη αυτή αποκάλυψη,
ούτε περιφρόνηση ούτε άρνηση του ενός για τον άλλο”.

Το πολικό αντίθετο του Αιγόκερω είναι ο Καρκίνος.
Τα δύο αυτά ζώδια αποτελούν τις δύο μεγάλες Πύλες του ζωδιακού:

Ο Καρκίνος ανοίγει τη θύρα που οδηγεί στην ενσάρκωση, την μαζική ζωή και την ανθρώπινη εμπειρία.
Ο Αιγόκερω ανοίγει την θύρα προς τη ζωή του πνεύματος, τη ζωή του βασιλείου του Θεού, τη ζωή και τους σκοπούς της Ιεραρχίας του πλανήτη μας.
Ο Καρκίνος επιτρέπει στην ψυχή να εισέλθει σε εκείνο το παγκόσμιο κέντρο που ονομάζουμε Ανθρωπότητα.
Ο Αιγόκερω επιτρέπει στην ψυχή να εισέλθει σε συνειδητή συμμετοχή με την ζωή Εκείνου του παγκόσμιου κέντρου που το αποκαλούμε Πνευματική Ιεραρχία.

Οι λέξεις κλειδιά πάνω στο συνηθισμένο τροχό είναι:
“Και ο Λόγος είπε: Η φιλοδοξία ας κυβερνά και η πόρτα ας παραμένει ορθάνοικτη”.
Η θύρα της μύησης στέκει διαρκώς ορθάνοικτη, αλλά για αιώνες ο άνθρωπος προτιμά να ανοίγει την πόρτα στον Καρκίνο.
Η φιλοδοξία τον παροτρύνει από ζωή σε ζωή μέχρι να ανακαλύψει την ασημαντότητα κάθε γήινης ικανοποίησης.

Βαθμιαία η πνευματική φιλοδοξία και η επιθυμία για απελευθέρωση παίρνουν την θέση της γήινης φιλοδοξίας και γίνεται μια παρορμητική ώθηση, μέχρι που τελικά φτάνει η στιγμή που μια αληθινή αίσθηση πραγματικότητας αντικαθιστά τόσο την γήινη όσο και την πνευματική φιλοδοξία.

Τότε ο άνθρωπος μπορεί να πει αληθινά:
“Είμαι χαμένος σ΄ένα επουράνιο φως και
σ΄αυτό το φως στρέφω τα νώτα”.

Γιατί ενώ στέκεται μέσα σ΄αυτό το Φως, στρέφει το πρόσωπό του προς την ανάγκη του κόσμου και ακτινοβολεί το υπέρτατο Φως για να βοηθήσει.

Έχει λάβει την κλήση και είναι έτοιμος για υπέρτατη θυσιαστική Υπηρεσία.
Σ΄ αυτόν δεν απομένει κανένας στόχος παρά μόνο η Υπηρεσία.

Συνεπώς επιστρέφει μέσα από την πύλη του Καρκίνου, αλλά με την συνείδησή του σταθερά εδραιωμένη στο ζώδιο του Υδροχόου.
Από εκεί που είναι ένας παγκόσμιος μυημένος στον Αιγόκερω, στον Υδροχόο, γίνεται ένας ενσαρκωμένος παγκόσμιος εξυπηρετητής και αργότερα στους Ιχθείς ένας παγκόσμιος σωτήρας.


10ος ΑΘΛΟΣ
Ο ΚΕΡΒΕΡΟΣ, Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΔΗ

“Το Φως της Ζωής πρέπει τώρα να διαλάμψει μέσα στο σκοτεινό κόσμο!”διακήρυξε ο Μέγας Προεστός.

Ο Δάσκαλος κατάλαβε.
“O υιός του ανθρώπου, που είναι επίσης και Υιός του Θεού,
πρέπει να περάσει από την δέκατη Πύλη”, είπε.
“Μέσα ακριβώς σ΄αυτήν την στιγμή,
Ο Ηρακλής πρέπει να εξορμήσει με τόλμη”.

Όταν ο Ηρακλής στάθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με εκείνον που ήταν ο Οδηγός του, ο τελευταίος μίλησε:
“Αψήφησες χίλιους κινδύνους Ηρακλή και έχεις πολλά να επιτύχεις. Η Σοφία και η Δύναμη είναι δική σου. Θα τα χρησιμοποιήσεις αυτά για να σώσεις κάποιον από την αγωνία, μια απέραντη βορά συνεχών δεινών;”

Ο Δάσκαλος άγγιξε με λεπτότητα το μέτωπο του Ηρακλή.

Μπροστά από το εσωτερικό μάτι του Ηρακλή ανέτειλε το όραμα:

Ένας άνθρωπος βρίσκεται ξαπλωμένος πάνω σ΄ένα βράχο και βογκάει σαν ετοιμοθάνατος. Τα χέρια του και τα πόδια του είναι δεμένα. Οι βαριές αλυσίδες που τον δεσμεύουν, είναι δεμένες με σιδερένιους κρίκους.
Ένας άγριος και φοβερός γύπας κτυπά με το ράμφος του τα σπλάχνα του εξαντλημένου θύματός του και ένα ρυάκι από αίμα τρέχει στάζοντας από τα πλευρά του.
Ο άνθρωπος σήκωσε τα δεμένα με χειροπέδες, χέρια του και φώναζε ζητώντας βοήθεια. Μάταια όμως αντηχούσαν τα λόγια του στην ερημιά, τα έπαιρνε ο άνεμος.
Το όραμα χάθηκε.

Ο Ηρακλής στεκόταν σαν και πρώτα στο πλευρό του οδηγού του.

“Ο δεμένος χέρια και πόδια που είδες, ονομάζεται Προμηθέας”, είπε ο Δάσκαλος. Επί χρόνια υποφέρει έτσι και ακόμα δεν μπορεί να πεθάνει γιατί είναι αθάνατος. Έκλεψε το Πυρ από τον ουρανό, γι΄ αυτό τιμωρήθηκε. Ο τόπος της κατοικίας του είναι γνωστός σαν Κόλαση, περιοχή του Άδη.

“Στον Προμηθέα, Ηρακλή σου ζητούμε να γίνεις σωτήρας.
Κατέβα κάτω στα βάθη και εκεί πάνω στα εξωτερικά πεδία,
απελευθέρωσέ τον από τα δεσμά του”.

Αφού άκουσε και κατάλαβε, ο υιός του ανθρώπου, που ήταν επίσης και Υιός του Θεού, έβαλε μπρος την έρευνά του και πέρασε μέσα από την Δέκατη Πύλη.

Προς τα κάτω και πάντα προς τα κάτω, ταξίδευε, προς τους κόσμους τους δεμένους από την μορφή.

Μόνος αλλά όχι εντελώς μόνος, περιπλανιόταν, γιατί όταν έψαχνε μέσα του, άκουγε
• την αργυρόηχη φωνή της Αθηνάς, της Θεάς της Σοφίας και
• τα ενισχυτικά λόγια του Ερμή.

Τέλος έφτασε σ΄αυτόν τον σκοτεινό και δηλητηριώδη ποταμό, που λέγεται Στυγξ. Ο μελαγχολικός επισκέπτης από τη γη, φοβέρισε τον Χάροντα, που ξεχνώντας την αμοιβή, πέρασε τον ξένο στην άλλη πλευρά.

Επί τέλους ο Ηρακλής μπήκε στον Άδη, μια σκοτεινή και ομιχλώδη περιοχή όπου οι σκιές ή ακόμα καλύτερα τα κελύφη εκείνων που είχαν αποχωρήσει, φτερούγιζαν γύρω.
Μέσα από λαβυρινθώδεις ατραπούς συνέχισε το δρόμο του, έως ότου συνάντησε το τέρας Κέρβερο, ένα σκύλο με τρία μεγάλα κεφάλια, σε καθένα από τα οποία ήταν περιτυλιγμένα φίδια.
Το τέρας ουρλιάζοντας, πήδησε πάνω του.

Ο Ηρακλής αρπάζοντας τον κεντρικό λαιμό του Κέρβερου, τον κράτησε με την λαβή του, που έμοιαζε με μάγγανο. Ωθούμενο το τέρας από μια άγρια λύσσα, κτυπούσε δεξιά και αριστερά μέχρι που η δύναμή του κόπασε και ο Ηρακλής κυριάρχησε.

Μετά από αυτό, ο Ηρακλής προχωρώντας βρήκε τον Προμηθέα, έσπασε τις αλυσίδες και τον απελευθέρωσε από τα δεινά του.

Ανιχνεύοντας τα βήματά του ο Ηρακλής γύρισε πίσω όπως είχε έλθει.
Όταν άλλη μια φορά έφτασε στο κόσμο των ζωντανών πραγμάτων, βρήκε εκεί τον Δάσκαλό του:
“Το Φως τώρα λάμπει μέσα στον κόσμο του σκότους.
Ο άθλος πραγματοποιήθηκε.
Αναπαύσου τώρα Υιέ μου”.


Όλοι οι προηγούμενοι εννέα άθλοι του Ηρακλή, συνδέθηκαν με την απελευθέρωσή του.

Τώρα ερχόμαστε στα τρία τελευταία σημεία του ζωδιακού, όπου οι Άθλοι δεν έχουν σχέση με τα προσωπικά επιτεύγματα του Ηρακλή γιατί τώρα είναι ελεύθερος. Είναι ένας παγκόσμιος μαθητής.

Πέρασε κυκλικά τον ζωδιακό,
Έμαθε τα μαθήματα του κάθε σημείου και
ανέβηκε το βουνό της Μύησης.

Είναι τελείως ελεύθερος και έτσι
Μπορεί να εργαστεί σε συμπαντική κλίμακα,
σε άθλους που οπωσδήποτε δεν έχουν σχέση με τον εαυτό του.

Εργάζεται σαν υπεράνθρωπος μέσα σ΄ένα ανθρώπινο σώμα.


Πάντα για το μύστη προηγείται η υπηρεσία. Αν υπάρχει ανάγκη να βοηθήσει, προσωρινά αναστέλλει εκείνο που είχε κανονίσει να κάνει για τον εαυτό του.

Αυτή είναι πάντοτε η ιστορία του μυημένου, γιατί βασίζεται στην συνείδηση της ομάδας, στην ομαδική συνειδητότητα.

Ο τρικέφαλος σκύλος, ο Κέρβερος με τα φίδια που ήταν μπλεγμένα σ΄όλο του το σώμα, ήταν ο φύλακας του Άδη.

Οι τρεις κεφαλές συμβολίζουν
• η πρώτη την αίσθηση
• η δεύτερη την επιθυμία και
• η τρίτη τις καλές προθέσεις

Η δεύτερη κεφαλή, η αγάπη της αίσθησης, οδηγεί την ανθρωπότητα εδώ και εκεί, για να ικανοποιήσει την πείνα στον οικονομικό κόσμο ή να ικανοποιήσει την επιθυμία για επιτυχία στον κόσμο της χαράς. Αυτές οι βίαιες συγκρούσεις των αισθήσεων κρατούν απασχολημένο το νου.

Η τρίτη κεφαλή είναι οι προθέσεις που δεν πραγματοποιήθηκαν. Υπάρχει ένα ρητό που λέει: “η κόλαση είναι στρωμένη με καλές προθέσεις”.

Η ουρά από φίδια απεικονίζει
• όλες τις πλάνες που εμποδίζουν την πρόοδο της πνευματικής ζωής
• τον υλισμό που μας κρατάει χαμηλά
• την κατώτερη ψυχική φύση
• το φόβο της αποτυχίας κατά μήκος κάθε πιθανής γραμμής.
• Ο φόβος, που
• εμποδίζει από την δραστηριότητα και
• εκτρέφει την αδράνεια,
το μεγάλος λάθος των ζηλωτών και μαθητών.

Η πρώτη κεφαλή που ο Ηρακλής άρπαξε, είναι η κεντρική κεφαλή, αφού η επιθυμία προηγείται όλων των αισθήσεων. Έτσι, τον νίκησε.

• Ας γίνει λοιπόν η ευεργετική επίδραση της Πανσελήνου η ευκαιρία να σκεφτούμε πως η μοίρα της ανθρωπότητας είναι ασύγκριτη και ότι κυρίως εξαρτάται από την θέλησή της να συνεργαστεί σ΄ένα υπερβατικό Έργο.

• Ας σκεφτούμε ότι υπάρχει ο Νόμος για το συνεχή καταβαλλόμενο αγώνα και ότι η μάχη δεν έχει χάσει τίποτα από την βιαιότητά της, μετατιθέμενη από το υλικό στο πνευματικό πεδίο.

• Ας σκεφτούμε ότι η δική μας αξιοπρέπεια, η ευγένειά μας σαν ανθρώπινα όντα, πρέπει να αναβλύσει από την προσπάθειά μας να απευθερώσουμε τον εαυτό μας από τα δεσμά του και να υπακούμε στις βαθύτερές μας εφέσεις.

• Και πάνω από όλα ας μην ξεχνούμε ότι ο Θείος Σπινθήρας είναι μέσα μας και ότι είμαστε ελεύθεροι να τον σκοτώσουμε, να τον παραβλέψουμε ή να ταυτιστούμε μαζί του ερχόμενοι πλησιέστερα στον Θεό, δείχνοντας προθυμία να εργαστούμε με Αυτόν και δι΄Αυτόν.






Πηγές:
“Εσωτερική Αστρολογία” Α.Α.Μπέϊλη
“Οι Άθλοι του Ηρακλή” Α.Α. Μπέϊλη
“Η συμφωνία του ζωδιακού” Τορκόμ Σαραϊνταργιάν.

ΗΛΙΑΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΤΟΞΟΤΗ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ: Εστιασμένη Κατεύθυνση

ΙΔΙΟΤΗΤΑ: Ο Προσανατολισμός

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ: "Ας αναζητηθεί τροφή".

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ: "Βλέπω τον τελικό σκοπό, φθάνω τον σκοπό κι έπειτα βλέπω έναν άλλο".

ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ: Οι στυμφαλίδες όρνιθες

Η ενέργεια της Πανσελήνου του Τοξότη διεγείρει την επιθυμία μας να φτάσουμε στον σκοπό.

Στις καρδιές όλων μας υπάρχει η φλόγα να βρούμε τον σκοπό που ενσαρκωθήκαμε.

Πολλές φορές περπατάμε στα τυφλά, προσπαθώντας με το μυαλό να διακρίνουμε ανάμεσα σε χιλιάδες σκοπούς, τον δικό μας.

Για να ανακαλύψουμε όμως το σκοπό, δεν θα πρέπει να κάνουμε κάτι.

Πρέπει να μάθουμε να ΕΙΜΑΣΤΕ

Να είμαστε στο κέντρο μας, να είμαστε σε εγρήγορση, να είμαστε σε εσωτερική σιωπή, να είμαστε συνεπείς απέναντι στις εσωτερικές μας κατανοήσεις. Κυρίως, να είμαστε ένας καθαρός νοητικός, αστρικός και αιθεροφυσικός αγωγός για τις πνευματικές Δυνάμεις της Θέλησης για το Καλό.

Γιατί όμως πρέπει να ΕΙΜΑΣΤΕ και όχι να κάνουμε;

Γιατί είναι ο ίδιος ο σκοπός που μας έλκει μαγνητικά προς αυτόν, στο βαθμό που εμείς ΕΙΜΑΣΤΕ έτοιμοι. Είναι ο ίδιος ο σκοπός που μας φανερώνει την κατεύθυνση.

Ο σκοπός είναι ένα μαγνητικό κέντρο εγκατεστημένο στο μέλλον. Είναι σαν μια αχτίδα φωτός που προβάλλει από τον εσωτερικό μας ναό και φωτίζει το δρόμο μας.

Αυτή η δέσμη φωτός είναι η μαγνητική γραμμή με την οποία ο σκοπός συνδέεται μαζί μας. Πάνω σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κρατιόμαστε σταθερά, τείνοντας διαρκώς προς τα εμπρός.

Ο σκοπός ποτέ δεν αποκαλύπτεται μονομιάς. Ξεδιπλώνεται, στο βαθμό που διατηρούμε την κατεύθυνση και προσαρμόζοντας τη ζωή μας σε αυτήν, εξελισσόμαστε. Ξεδιπλώνεται στο βαθμό που επιλέγουμε ό,τι μας κρατά μέσα στην κατεύθυνση και απορρίπτουμε ό,τι μας οδηγεί αλλού.

Στην αρχή, μας στέλνει μια αχτίδα που φωτίζει τα λίγα επόμενα βήματά μας προς ένα μικρότερο στόχο. Οι στόχοι αυτοί, συχνά μας φαίνονται πολύ απλοί και καθημερινοί και τους προσπερνάμε. Είναι όμως, αυτή η επίτευξη των διαδοχικών στόχων που μας δίνει δικάιωμα πρόσβασης στο Σκοπό. Και αυτό είναι το μήνυμα του Τοξότη για τους μαθητές: Βλέπω ένα στόχο, τον φτάνω, κι έπειτα βλέπω έναν άλλο.

Εδώ μπαίνει η ανάγκη της συστηματικής μελέτης. Με τη μελέτη και την ορθή παρατήρηση, αρχίζουμε να κατανοούμε ότι η πιο απλή καθημερινή πράξη είναι στην πραγματικότητα μια εσωτερική εργασία.

Στο βιβλίο "Μαθητεία στη Νέα Εποχή", ο Διδάσκαλος Θιβετανός, αναφέρεται σε πολλά περιστατικά της καθημερινότητας και στην εσωτερική σημασία που κρύβει ο χειρισμός τους. Αντιλαμβανόμαστε ότι η συνέπεια στην εργασία, είναι το εκκολαπτόμενο σπέρμα της ομαδικής υπευθυνότητας.

Η ορθή χρήση του χρόνου και των χρημάτων μας, είναι μια βασική δοκιμασία για την μετέπειτα ορθή διαχείριση λεπτότερων ενεργειών. Η ρουτίνα που απευχόμαστε, είναι για πολλούς αναγκαία, γιατί έχουμε αδυναμία στη διατήρηση του σταθερού ρυθμού.

Κατανοούμε επομένως ότι η Υπηρεσία είναι Επιστήμη, και όχι απλή φιλανθρωπία, όταν μέσα από τις επιστολές του Διδασκάλου Θιβετανού φανερώνεται πως η βοήθεια στην ακατάλληλη στιγμή, στην ακατάλληλη δόση, είναι επίθεση.

Πρέπει να μάθουμε να εργαζόμαστε σαν τον φοιτητή που πίσω από τον ατμό μιας απλής χύτρας, μπορεί να διακρίνει τη δυναμική της θερμότητας.

΄Ενας τρόπος για να εντοπίσουμε την κατεύθυνση είναι, να ευθυγραμμιστούμε εσωτερικά και να εξετάσουμε το πακέτο συνθηκών -φυσικό, αστρικό, νοητικό- που αντιμετωπίζουμε ανά χρονικούς κύκλους, π.χ. τον τελευταίο χρόνο, την τελευταία 3ετία.

Ποιος είναι ο κοινός σύνδεσμος μεταξύ όλων των προβλημάτων μας;

Αν τα διαχειριστούμε ορθά ποιες ποιότητες καλλιεργούμε; ποιες απορρίπτουμε;

Πώς αυξάνει έτσι η χρησιμότητά μας ως συνεργάτες του Σχεδίου;

Πώς το περιβάλλον θα ωφεληθεί από αυτό;

Πώς διαμορφώνεται η δική μας εξέλιξη;

΄Όμως, πώς θα αντιληφθούμε ότι ο σκοπός που προβάλλει εμπρός μας είναι της ψυχής ή της προσωπικότητας;

Οι σκοποί καθορίζονται από τα κίνητρά μας

και όχι από το αν είναι "εξωτερικοί" ή "εσωτερικοί"

Για παράδειγμα είναι άλλο στάδιο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να αγοράσω αυτοκίνητο"

είναι άλλο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να λύσω τα της επιβίωσής μου ώστε να εστιαστώ στην υπηρεσία μου"

και είναι άλλο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να τα αξιοποιώ ορθά και να μετέχω στη μετατόπιση της ενέργειας του χρήματος, στο Ιεραρχικό Κανάλι"

Είναι επίσης άλλο:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση για να μην πονάω",

άλλο το:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση γιατί οι Διδάσκαλοι το θεωρούν απαραίτητο"

κι άλλο:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση για να μπορώ ορθά να δέχομαι και να μεταδίδω τους πνευματικούς κραδασμούς σε συνθήκες που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ".

Σκοπός των εργατών της Νέας Εποχής δεν είναι να λύσουν τα προβλήματα των ανθρώπων, ούτε να επιβάλλουν μια δικτατορία του Καλού.

Σκοπός μας είναι, να είμαστε ένα καθαρό κερί μέσα στο σκοτάδι, ώστε οι άλλοι γύρω μας να μπορούν να δουλεύουν καλύτερα. Σκοπός μας είναι, να είμαστε ενεργειακά παρόντες και ενωμένοι για τις ανάγκες γείωσης του Σχεδίου.

Ο ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

Ο Δάσκαλος ανέθεσε στον Ηρακλή τον 9^ο άθλο του: να πάει στον βάλτο της Στυμφαλίας που ζούσαν οι στυμφαλίδες όρνιθες, και να τις διώξει από την ασφαλή κατοικία τους.

Του έδωσε και μία συμβουλή: " Η φλόγα που λάμπει πάνω από το νου, φανερώνει τη σίγουρη κατεύθυνση".

Ο Ηρακλής πήγε στην Στυμφαλία και είδε τα όρνεα μεγαλόσωμα και άγρια να κρώζουν. Είχαν ράμφη από σίδερο και τα φτερά τους ήταν σαν ατσάλινα βέλη. Τρία όρνεα όρμησαν καταπάνω του και εκείνος τα απέκρουσε με το ρόπαλό του. Μα ήξερε ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Τότε θυμήθηκε τον Δάσκαλο: "Η φλόγα που λάμπει πάνω από τον νου, φανερώνει τη σίγουρη κατεύθυνση".

Ο Ηρακλής είχε μαζί του δύο κύμβαλα, δώρο της Αθηνάς, που σαν χτυπούσαν μεταξύ τους έβγαζαν έναν ανήκουστα διαπεραστικό ήχο. Χτύπησε τα κύμβαλα, τα όρνεα εμφανίστηκαν από τις φωλιές τους και πέταξαν μακριά για να μη γυρίσουν ποτέ ξανά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΟΥ

Ο Ηρακλής = ο αγωνιζόμενος μαθητής

Οι Βάλτοι = σύμβολο του νου και του συναισθήματος

Οι όρνιθες = οι σκεπτομορφές (οι σκέψεις μας)

Οι 3 όρνιθες = η κακολογία, η εγωιστική ομιλία και η "ρίψη μαργαριταριών σε χοίρους"

Το ρόπαλο = τα μέσα της προσωπικότητας

Τα κύμβαλα = η προσωπικότητα και η ψυχή μας

΄Όταν απελευθερωνόμαστε από την πλάνη, καλούμαστε να καθαρίσουμε τον νοητικό μας αγωγό από τις σκεπτομορφές που οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει, ώστε να μπορέσουμε να δούμε το σκοπό. Για να το πετύχουμε, πρέπει να μάθουμε να ελέγχουμε τη σκέψη μας, ξεκινώντας με τον περιορισμό της ομιλίας.

Η διαδικασία της σκέψης είναι μια ζωντανή δημιουργία. Είτε ξέρουμε να τη χρησιμοποιούμε είτε όχι, ήδη μετέχουμε σε αυτήν. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε, γεννάμε μια μορφή. Είμαστε υπόλογοι για τα αποτελέσματα που έχει αυτή η μορφή στο περιβάλλον και σε εμάς.

Καθώς εξελισσόμαστε, οι σκέψεις μας αποκτούν δύναμη και επηρεάζουν δυναμικότερα ολοένα και περισσότερους ανθρώπους.

Οι σκέψεις καθορίζουν το μέλλον μας ανέκκλητα ως άτομα και ως ανθρωπότητα

Σε ατομικό επίπεδο ερχόμαστε αντιμέτωποι με σκέψεις αρνητικές που δε θα θέλαμε να κάνουμε. Θέλουμε να απαλλαγούμε αλλά μας φαντάζει σχεδόν ακατόρθωτο.

Από την άλλη, ο Διδάσκαλος Θεβετανός τονίζει ότι:

" ΄Ολοι οι ζηλωτές και μαθητές που αγωνίζονται για το φως, δεν πρέπει να ασχολούνται

με το πώς θα καταστραφεί το παλιό αλλά να εστιάζουν τη σκέψη τους στο Νέο.

Δεν πρέπει να σπαταλούν χρόνο να χτυπούν αυτό που είναι ανεπιθύμητο, αλλά

να σκέφτονται με βάση τις νέες κατευθύνσεις.

Με αυτό τον τρόπο η δημόσια προσοχή θα εστιαστεί βαθμιαία σε ότι είναι νέο και αγαθό

και το παλιό θα εξαφανιστεί από έλλειψη προσοχής".

Γιατί όμως οι σκέψεις μας έχουν αυτή τη δύναμη;

΄Όταν σκεφτόμαστε, ο νους μας αντλεί ύλη από το νοητικό πεδίο και γνέθει γύρω από την αιτία της σκέψης μας ένα κουκούλι.

΄Όταν εμείς παύουμε να σκεφτόμαστε, θεωρούμε ότι η σκέψη μας εξαφανίζεται. ΄Όμως το κουκούλι, η σκεπτομορφή δηλαδή που φτιάξαμε, εξακολουθεί να υπάρχει.

Επειδή η σκεπτομορφή είναι μια ζωντανή οντότητα, έχει ποιότητα, σχήμα και μορφή.

Η ποιότητα εξαρτάται από το αν η αιτία της σκέψης είναι αρνητική ή θετική.

Το σχήμα εξαρτάται από τη διαύγεια της αρχικής σκέψης (η συγκεκριμένη σκέψη δηλαδή, έχει και συγκεκριμένο σχήμα).

Η κίνηση (η δύναμη και η απόσταση που θα ταξιδέψει η σκεπτομορφή) εξαρτάται από τη δύναμη του σκοπού και τη διαύγεια της αρχικής σκέψης.

Υπάρχουν χονδρικά 2 είδη σκέψης:

► Οι απρόσεκτες αρνητικές σκέψεις, και

► Οι σκέψεις θετικής ποιότητας

Οι τυχαίες σκέψεις είναι χαοτικές και χωρίς δομή.

Επειδή δεν έχουν συγκεκριμένο σκοπό, δεν έχουν αρκετή ώθηση να βγουν από την αύρα μας. ΄Εχουν όμως αρκετή ζωή για να αναζητήσουν μέσα στην αύρα μας, παρόμοιου κραδασμού σκεπτομορφές, να ενωθούν μαζί τους και να δημιουργήσουν ένα δυνατό σύνολο. ΄Ετσι, μια μικρή, ακίνδυνη σκέψη, πολλαπλασιάζει τη δύναμή της και ζει περισσότερο. Το σύμπλεγμα αυτών των σκεπτομορφών ισχυροποιείται με κάθε προσθήκη και γίνεται ένας τοίχος που μας κρύβει την αλήθεια. ΄Ετσι, δημιουργείται ο φανατισμός και η δυσκολία να ξεφύγουμε από παλιές σκέψεις.

Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε πως:

Οι απρόσεκτες αρνητικές σκέψεις όλων μας, συναθροίζονται στο νοητικό της ανθρωπότητας

και γίνονται αυτόνομες οντότητες που ευθύνονται για πολλά παγκόσμια προβλήματα.

Ο μόνος τρόπος να ακυρώσουμε αυτές τις σκεπτομορφές, είναι να δομήσουμε άλλες, πιο δυναμικές, σκεπτομορφές θετικής ποιότητας. Σε αυτό το έργο συμβάλλει κάθε θετική σκέψη που κάνουμε, η οποία συνασπίζεται με ομοιοκραδασμικές σκεπτομορφές στο νοητικό της ανθρωπότητας.

Να γιατί όταν θέλουμε να βοηθήσουμε το σύνολο ή κάποιο άτομο ή τον εαυτό μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη σκέψη. Ο οίκτος για κάποιον που υποφέρει, θα μεγαλώσει την ανημποριά που νιώθει. Μία σκέψη πίστης όμως, θα του δώσει δύναμη να αγωνιστεί.

Για να δομήσουμε τώρα μια σκεπτομορφή που αντέχει, πρέπει να απελευθερωθούμε από την πλάνη. Να έχουμε ανιδιοτελή κίνητρα, όραμα και ορθή εστίαση στο σκοπό.

Ως άτομα δεν έχουμε ακόμη την ικανότητα να δομούμε τέτοιες δυναμικές

θετικές σκεπτομορφές.

Ως εστιασμένη ομάδα όμως, μπορούμε!

Το να καθαρίσουμε τις σκεπτομορφές στο νοητικό μας, είναι ΥΠΗΡΕΣΙΑ,

γιατί ταυτόχρονα καθαρίζουμε ένα μέρος του παγκόσμιου νοητικού.

΄Ετσι, παρέχουμε στους Εσωτερικούς Δομητές, χώρο για να ενσταλάξουν το Νέο.

Οι σκέψεις μας δεν μας ανήκουν!

Για να τις δομήσουμε, δανειζόμαστε υλικό από την παγκόσμια νοητική δεξαμενή

που ανήκει σε όλους. Και η νοητική ουσία είναι το σπουδαιότερο εργαλείο που διαθέτουμε

ως ανθρωπότητα για να δομήσουμε τη Νέα Εποχή.

Τα αποτελέσματα της σκέψης μας δεν μας ανήκουν!

Ελευθερώνουν ή επιβαρύνουν την ήδη οριακή παγκόσμια κατάσταση.

Γι΄αυτό ας είμαστε προσεκτικοί.

"Να σκέφτεστε σαν να σας ακούει ολόκληρος ο κόσμος"

ΗΛΙΑΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟ ΣΚΟΡΠΙΟ

Στοιχείο : Σημείο ύδατος (όπως επίσης ο Καρκίνος και Οι Ιχθείς)

Ιδιότητα: Σύγκρουση. Δοκιμασία. Δοκιμή. Σημεία κρίσεως. Στιγμές αναπροσανατολισμού. Σημείο στροφής στη ζωή της ανθρωπότητας και του ατόμου. Ο Ηρακλής έγινε ο θριαμβευτής μαθητής στον Σκορπιό.

Πολικό αντίθετο: Ταύρος. Σημείο γης (επιθυμία και ανάπτυξη του φωτός της ψυχής)

Κυβερνήτες: Εξωτερικός καί εσωτερικός, ο ίδιος ο Άρης

Βασικοί τόνοι: Από της πλευράς της μορφής: ""Ας ακμάσει ή Μάγια και ας κυβερνήσει ο δόλος""

από της πλευράς της ψυχής: "ΕΙμαι πολεμιστής και βγαίνω από τη μάχη θριαμβευτής"

Ο Σκορπιός σ` αυτό το ιδιαίτερο στάδιο της ανθρώπινης εξέλιξης κυβερνά την ατραπό της Μαθητείας. Προσφέρει «σημεία κρίσης» αλλά και «στιγμές αναπροσανατολισμού».

Η ενέργεια του Σκορπιού είναι άμεσα ενεργός από τις 23 Οκτωβρίου έως τις 22 Νοεμβρίου.

Η ενέργεια αυτή είναι μία μίξη:

ενέργειας τέταρτης ακτίνας - Αρμονία μέσω Διαμάχης

ενέργειας έκτης ακτίνας - Ακτίνας της Αφοσίωσης

Ο Σκορπιός διοχετεύει την ενέργεια της τέταρτης ακτίνας από κοσμικές πηγές.

Όλες σχεδόν οι επιτυχίες και διευρύνσεις μας είναι αποτέλεσμα κάποιων συγκρούσεων και αντιπαρθέσεων.

Η τέταρτη ακτίνα συσχετίζει τα άκρα και δημιουργεί αρμονία και ομορφιά. Κάνει το πνεύμα να μάχεται ενάντια στην ύλη και την ύλη ενάντια στο πνεύμα. Μέσα σε μια τέτοια μάχη η ύλη εξελίσσεται και διευρύνεται και

το πνεύμα εκδηλώνεται μέσω αυτής.

Οι Σκορπιοί δεν μπορούν να προοδεύσουν εκτός εάν δημιουργούν κρίσεις και αναδύονται μέσα από αυτές θριαμβευτικά.

Ο ιεραρχικός κυβερνήτης του ζωδίου αυτού, είναι ο Ερμής, πλανήτης τέταρτης ακτίνας

Ο εσωτερικός και εξωτερικός κυβερνήτης στο Σκορπιό είναι ο Άρης, ένας πλανήτης έκτης ακτίνας, της ενέργεια της αφοσίωσης.

Η έκτη ακτίνα έχει τη δύναμη και τη θέληση για το σκοπό.

Δημιουργεί τις αιτίες, μέσω των οποίων μεγάλες αλλαγές εισέρχονται στη ζωή.

Στην κατώτερή της εκδήλωση η ενέργεια αυτή εκδηλώνεται σαν φανατισμός.. Ο ζηλωτής εκδηλώνει την ενέργεια αυτή σαν θρησκευτική αφοσίωση και λατρεία, ενώ ο μαθητής σαν αφιέρωση σ` ένα μεγάλο σκοπό μέσα από πραγματική θυσία.

Στην πραγματικότητα δηλαδή έχουμε σε εκδήλωση δύο πολύ ισχυρές ακτίνες, την τέταρτη και την έκτη.

Έχουμε επίσης μία επίδραση δεύτερης ακτίνας και αυτή είναι έκχυση από το Σείριο.

Ο Σείριος σχετίζεται με το Σκορπιό και μας έχει ειπωθεί ότι ο Σειριακός Λόγος είναι ο Ηλιακός Άγγελος του δικού μας Ηλιακού Λόγου.

‘’Ο Ήλιος του Σείριου είναι η πηγή του Λογοϊκοϋ Νου."

Ο Σείριος, οι Πλειάδες και ο Ήλιος σχηματίζουν ένα Κοσμικό Τρίγωνο. Εμείς κυβερνιόμαστε από το Σειριακό Κύριο του Κάρμα.

Κραδασμοί από αυτόν φτάνουν σε μας μέσω του νοητικού πεδίου.

Μόνο μια φορά, ένα μεγάλο Ον από το Σείριο επισκέφτηκε τον πλανήτη μας την περίοδο της εξατομίκευσης.

Καθώς ο Σείριος είναι το άστρο της μύησης. αυτές οι μεγάλες Υπάρξεις συνήθως εμφανίζονται στη μυητική τελετή ενός Ηλιακού Λόγου.

Η Ιεραρχία μας είναι υπό την εποπτεία ή το μαγνητικό έλεγχο της Ιεραρχίας του Σείριου.

Μια σχέση ανάμεσα στο Σκορπιό, την Ιεραρχία και την ανθρωπότητα υποδηλώνει ότι την περίοδο της Πανσελήνου αυτής υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία για μύηση και για διεύρυνση της συνείδησης.

Αυτό γίνεται μέσω ομαδικού διαλογισμού, μέσω του οποίου αυτές οι ενέργειες προσλαμβάνονται με ασφάλεια και εκφράζονται δημιουργικά.

Ο διαλογισμός δεν είναι μόνο μεταστοιχειωτική διαδικασία, αλλά επίσης υπηρεσία κατά την οποία οι ομάδες ελκύουν συνειδητά ενέργειες και τις διανέμουν προς την ανθρωπότητα δημιουργικά.

Ο ΟΓΔΟΟΣ ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ - Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ

΄΄Τώρα το φως λάμπει στην όγδοη Πύλη", είπε ο Δάσκαλος.

"Στο αρχαίο Άργος έπεσε ανομβρία. Η Αμυμώνη ζήτησε ικετεύουσα την βοήβεια του Ποσειδώνα. Ο Ποσειδώνας την διάταξε να κτυπήσει ένα βράχο και κάνοντας το, ανάβλυσαν τρία κρυσταλλένια ρυάκια - ευθύς όμως μια ύδρα εγκατέστησε εκεί την φωλιά της".

"Δίπλα στον ποταμό Αμυμώνη, βρίσκεται το γεμάτο πύον τέλμα της λέρνας. Μέσα σ' αυτό το αηδιαστικό έλος πλαγιάζει το τέρας ύδρα, λοιμός στην ύπαιθρο. Εννέα κεφαλές έχει το τέρας αυτό και η μια απ' όλες είναι αθάνατη.’

΄΄Ετοιμάσου να πολεμήσεις με αυτό το αηδιαστικό θηρίο. Μη νομίσεις οτι θα εξυπηρετήσουν κοινά μέσα. Καταστρέφεις μια κεφαλή, δύο ξεπετιώνται στα γρήγορα". Ο Ηρακλής, περίμενε με προσδοκία.

"Μια συμβουλευτική λέξη μόνο μπορώ να σου δώσω", είπε ο Δάσκαλος.

Εγειρόμεθα κλίνοντες το γόνυ,

νικούμε παραδιδόμενοι,

αποκτούμε έγκαταλείποντες.

Προχώρει, Υιέ του θεού και Υιέ του ανθρώπου και νίκησε".

Έπειτα ο Ηρακλής πέρασε μέσα από την Όγδοη Πύλη.

Ακολουθώντας την δυσωδία που μόλυνε την ατμόσφαιρα, ο Ηρακλής βρήκε την φωλιά του τερατώδους αυτού θηρίου. Μέσα στη σπηλιά, μέσα σε βαθύ σκοτάδι, έμενε κρυμμένη ή ύδρα. Μέρα καί νύχτα ο Ηρακλής παραμόνευε στον απατηλό Βάλτο, περιμένοντας την κατάλληλη ώρα, πού το θηρίο θα εξορμούσε. Μάταια παραφύλαγε, το τέρας έμενε μέσα στο βρωμερό του άντρο.

Ο Ηρακλής βύθισε τα βέλη του σε καυτή πίσσα και τάρριξε βροχηδόν και κατ` ευθείαν στο στόμα της σπηλιάς πού κατοικούσε το αποτρόπαιο τέρας. Φασαρία καί ταραχή ακολούθησαν.

Ή ύδρα με τις εννέα κεφαλές της, πού πέταγαν φλόγες, πρόβαλε. Τρείς οργυιές ψηλά στάθηκε το τέρας, ένα πανάσχημο πράγμα, πού φαινότανε σαν να είχε γίνει από όλες τις ρυπαρές σκέψεις πού υπάρχουν από τότε πού άρχισε ο χρόνος.

Ξανά καί ξανά ο Ηρακλής επιτέθηκε στο λυσσασμένο τέρας, αλλά τούτο γινότανε δυνατώτερο, χωρίς να αδυνατίζει μετά από κάθε έφοδο.

Έπειτα ο Ηρακλής θυμήθηκε ότι του είχε ειπεί ο Δάσκαλός του. "Έγειρόμεθα κλίνοντες το γόνυ".

Πετώντας δίπλα το ρόπαλο του, ο Ηρακλής γονάτισε, άρπαξε την ύδρα με τα γυμνά του χέρια και την σήκωσε ψηλά.

Όσο ήταν κρεμασμένη στον αέρα, η δύναμή της γινότανε μικρότερη, έπειτα κρατούσε την ύδρα μπροστά του ψηλά στα γόνατα του για να μπορέσουν ο καθαρός αέρας και το φως να φέρουν το αποτέλεσμα πού χρειαζότανε. Το τέρας, δυνατό μέσα στο σκοτάδι και την βαλτώδη λάσπη, έχασε αμέσως την δύναμή του ευθύς όταν οι ακτίνες του ήλιου έπεσαν επάνω του και ήλθε σε επαφή με τον αέρα.

Η νίκη κερδήθηκε από τον Ηρακλή. Οι εννέα κεφαλές κρεμόντουσαν και έπειτα με λαχανιασμένο στόμα και γυαλισμένα μάτια πέσανε προς τα εμπρός. Μόνον ομως όταν έπεσαν κάτω, χωρίς ζωή πια, ο Ηρακλής ξεχώρισε την μυστική κεφαλή πού ήταν Αθάνατη.

Τότε ο Ηρακλής απόκοψε το ένα αθάνατο κεφάλι της ύδρας και το έθαψε, αλλά τούτο και κάτω από τον βράχο σφύριζε ακόμα άγρια.

Γυρίζοντας πίσω, ο Ηρακλής στάθηκε μπροστά στον Δάσκαλό του.

"Ή νίκη κερδήθηκε".είπε ο Δάσκαλος "Το φως πού λάμπει στην όγδοη Πύλη, τώρα έσμιξε με το δικό σου".

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ

Το τέρας ύδρα έχει το δικό του πανομοιότυπο.

Κατοικεί μέσα στα σπήλαια του νου και ανθεί στο σκοτάδι και τον βόρβορο των σκοτεινών νοητικών κοιλωμάτων.

Παραμένοντας βαθειά μέσα στα υπόγεια διαμερίσματα του υποσυνείδητου, πότε ήρεμο και πότε σε μια φλογερή και ταραχώδη φρενίτιδα, το θηρίο δημιουργεί μια μόνιμη κατοικία.

Δύσκολα ανακαλύπτεται η ύπαρξή του. Περνάει πολύς καιρός ώσπου να καταλάβει το άτομο ότι τρέφει και συντηρεί ένα τόσο άγριο πλάσμα. Τα καυτερά βέλη της φλογερής εφέσεως πρέπει να εξαπολυθούν προτού ανακαλυφθεί ή παρουσία του.

Το να πολεμήσεις ένα τόσο φοβερό εχθρό, είναι πραγματικά μια ηρωική πραξη για έναν Υιό του ανθρώπου, έστω και αν είναι ένας Υιος του Θεού. Αποκόβεις μια κεφαλή και μια άλλη φυτρώνει στην θέση της. Κάθε στιγμή, μια ποταπή επιθυμία ή σκέψη ξεπερνιέται, άλλα μια άλλη παίρνει την θέση της.

Ό Ηρακλής κάνει τρία πράγματα:

Αναγνωρίζει την ύπαρξη της ύδρας, την αναζητεί υπομονετικά, και τελικά την καταστρέφει.

Χρειάζεται διάκριση για να αναγνωρίσει την ύπαρξή της,

υπομονή για να ανακαλύψει την φωλιά της και

ταπεινοφροσύνη για να φέρει τα ακάθαρτα στοιχεία του υποσυνειδήτου

στην επιφάνεια και να τα εκθέσει στο φως της σοφίας.

Όσο ο Ηρακλής πολεμούσε μέσα στο βάλτο, μέσα στην λάσπη, στην ακαθαρσία και την λασπερή άμμο, ήταν ανίκανος να νικήσει την ύδρα.

Έπρεπε να σηκώσει το τέρας στον αέρα, να μεταφράσει, δηλαδή, το πρόβλημά του σε μια άλλη διάσταση για ναι το λύσει.

Με όλη την ταπεινότητα, γονατίζοντας στην λάσπη,

έπρεπε να εξετάσει το δίλημμα του κάτω από το φως της σοφίας, και

στην υψωμένη ατμόσφαιρα της σκέψεως, που αναζητεί και έρευνα.

Από τις επισημάνσεις αυτές, μπορούμε να αντλήσουμε το συμπέρασμα ότι

οι απαντήσεις σε πολλά από τα προβλήματά μας έρχονται όταν

μια νέα συγκέντρωση της προσοχής μας επιτευχθεί. και όταν

εδραιωθεί μια καινούργια προοπτική.

Μας ελέχθη, οτι μια από τις κεφαλές της ύδρας είναι αθάνατη. Αυτό σημαίνει, οτι κάθε δυσκολία, οσοδήποτε φοβερή να φαίνεται οτι είναι, περιέχει ένα πολύτιμο στοιχείο μεγάλης αξίας.

Μη επιχειρήσετε να εξουσιάσετε την κατώτερη φύση και να πιστεύσετε οτι

τό πολύτιμο αυτό στοιχείο είναι πάντοτε ανωφελές και μάταιο.

Η αθάνατη κεφαλή, διαχωρισμένη από το σώμα της ύδρας, τάφηκε μέσα στόν βράχο. Αύτό σημαίνει, οτι ή συγκεντρωμένη ενέργεια πού δημιούργησε, ένα πρόβλημα, αν και εξαγνισμένη, παραμένει ακόμα, μετά την κατάκτηση της νίκης.

Μια τέτοια δύναμη πρέπει έπειτα να ελεγχθεί σωστά και να διοχετευθεί καταλλήλως. Κάτω από τον βράχο της σταθερής θελήσεως, ή αθάνατη κεφαλή γίνεται πηγή δύναμης.

Η αποκάλυψη των εγκάτων της βάσης των επιθυμιών και των εγωιστικών παρορμήσεων πού σαπίζουν στην υποσυνείδητη φύση, υπήρξε το έργο των σύγχρονων ψυχαναλυτών.

Είναι αληθινό ότι η τεχνική αυτή φέρνει στην επιφάνεια τα αηδή δεδομένα των απωθημένων παρορμήσεων, άλλα πολλές φορές σταματάει σ' αυτό το σημείο.

Τό άτομο κατανοεί ότι ένα τέρας βρίσκεται κρυμμένο στις υπόγειες περιοχές της συνείδησης,, αισθάνεται. ομως πτοημένο και βρίσκεται σε αμηχανία προσπαθώντας να έλθει, σε συνεννόηση με αυτόν τον τρομακτικό εχθρό.

Ο Ηρακλής επικαλείται ένα λαμπρότερο φως από το φως του αναλυτικού νου.

Ζητάει να ανυψώσει το πρόβλημά του σε μια υψηλότερη διάσταση και να μη ταράζει άσκοπα το τέλμα του υποσυνειδήτου.

Προσπαθώντας να δει το δίλημμά του στο φως εκείνης της σοφίας πού ονομάστηκε ψυχή, τό αντιμετωπίζει από μια νέα όψη.

Κάνοντας έτσι, εξουδετερώνει το σφίξιμο της ύδρας και τελικά υποτάσσει τό θηρίο.

Ο ΕΝΟΙΚΟΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

Στην Εσωτερική Αστρολογία ο Διδάσκαλος Θιβετανός μας λέει:

«Στο Σκορπιό, δύο αποκρυφιστικοί παράγοντες προβάλλουν από το παρελθόν και αρχίζουν να απορροφούν την προσοχή του μαθητή.

Ο ένας είναι η μνήμη και ο άλλος είναι, ως αποτέλεσμα της μνήμης, ο Ένοικος στο Κατώφλι.

Η μνήμη με την έννοια που περιλαμβάνεται εδώ δεν είναι, απλώς, μια ικανότητα του νου, αλλά είναι ουσιαστικά μια δημιουργική δύναμη.

Είναι βασικά μια όψη της σκέψης και - μαζί με τη φαντασία - είναι ένας δημιουργικός παράγοντας επειδή, όπως γνωρίζουμε πολύ καλά, οι σκέψεις είναι πράγματα.

Από τα αρχαία 6άθη της μνήμης, από ένα θαθιά ριζωμένο παρελθόν που ανακαλείται οριστικά, και από το φυλετικό και ατομικό υποσυνείδητο,

προβάλλει από τις περασμένες ατομικές ζωές και την εμπειρία,

εκείνο που είναι το άθροισμα από όλες

· τις ενστικτώδεις αντιδράσεις,

· όλες τις κληρονομημένες θυμικές αυταπάτες και

· όλες τις φάσεις των εσφαλμένων νοητικών στάσεων.

Σ αυτές δίνουμε το όνομα του Ένοικου στο Κατώφλι.

Αυτός ο Ένοικος είναι το συνολικό άθροισμα όλων των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας που δεν έχουν ακόμη κατακτηθεί και δεν έχουν υποταχτεί και τα οποία πρέπει τελικά να υπερνικηθούν πριν από τη μύηση.

Κάθε. ζωή γίνεται κάποια πρόοδος Κάποιες ατέλειες της προσωπικότητας ρυθμίζονται Αλλά τα υπολείμματα που δεν έχουν κατακτηθεί και οι αρχαίες τάσεις, είναι αναρίθμητες και υπερβολικά δυναμικές και - όταν η επαφή με την ψυχή είναι αρκετά εδραιωμένη –

υπάρχει μια ζωή στην οποία η υψηλά αναπτυγμένη και πανίσχυρη προσωπικότητα

γίνεται, η ίδια, ο Ένοικος στο Κατώφλι.

Τότε ο Άγγελος της Παρουσίας και ο Ένοικος στέκουν αντιμέτωποι και πρέπει να γίνει κάτι. Τελικά το φως του προσωπικού εαυτού σβήνει και μειώνεται στη λάμψη της δόξας που εκπορεύεται από τον Άγγελο.

Όμως, αυτό είναι δυνατό μόνο όταν η προσωπικότητα επιθυμεί διακαώς να έρθει σε σχέση με τον Άγγελο, αναγνωρίζει τον εαυτό της ως τον Ένοικο και ως μαθητής αρχίζει τη μάχη ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων και μπαίνει στις δοκιμασίες του Σκορπιού.

Όταν ο νους φτάσει σε ένα σχετικά υψηλό στάδιο ανάπτυξης,

εφελκύεται η όψη της μνήμης με ένα νέο και συνειδητό τρόπο

και τότε

κάθε λανθάνουσα προδιάθεση,

κάθε φυλετικό και εθνικό ένστικτο,

κάθε κατάσταση που δεν έχει κατακτηθεί και

κάθε σφάλμα που ελέγχει,

φτάνει μέχρι την επιφάνεια της συνείδησης και

τότε αρχίζει η μάχη.

Όμως, ο βασικός τόνος του Σκορπιό είναι θρίαμβος.

Αυτή είναι η κυριότερη έκφραση του πάνω στο φυσικό πεδίο.

Ως αποτέλεσμα της μάχης και της νίκης, ολόκληρος ο θείος άνθρωπος - που προς το παρόν δεν εκφράζεται τέλεια - αγκυροβολείται πάνω στο φυσικό πεδίο με τέτοια ακρίβεια και καθαρότητα που δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να ξεφύγει από τις εκβάσεις που περιβάλλουν την οικογένεια του μαθητή, τους φίλους του και τον όμιλο του.

Σ` αυτό το ζώδιο ο άσωτος υιός αποκτά τον αυτοέλεγχο του και έχοντας φάει τα ξυλοκέρατα της ζωής και έχοντας εξαντλήσει τις πηγές της κοσμικής επιθυμίας και φιλοδοξίας - λέει: "θα σηκωθώ και θα πάω στον Πατέρα μου". ¨»

ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΡΠΙΟ

Οι δοκιμασίες στο Σκορπιό αφορούν τις τρείς όψεις της ανθρώπινης ύπαρξης καθώς συγχωνεύονται και αναμειγνύονται πάνω στο φυσικό πεδίο.

Οι τρεις κυριότερες δοκιμασίες χωρίζονται πάλι σε τρία στάδια και πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας ο άνθρωπος βρίσκει τον εαυτό του να περνά απ` αυτό το ζώδιο για δοκιμασία και εμπειρία εννιά φορές.

Κάθε μια από τις εννέα κεφαλές της ύδρας αντιπροσωπεύει ένα από τα προβλήματα, πού περιστοιχίζουν το θαρραλέο πρόσωπο, πού ζητεί να κυριαρχήσει τον εαυτό του.

· Πρώτα από όλα, υπάρχει η δοκιμασία της ορμής.

Αυτή η ορμή είναι οι φυσικές προτιμήσεις και τάσεις που είναι έμφυτες στη ζωώδη φύση και αυτές είναι κύριως τρεις:

Σεξ, φυσική άνεση, και χρήμα, σαν συμπυκνωμένη ενέργεια.

· Δεύτερον, είναι οι δοκιμασίες που σχετίζονται με την επιθυμία και το αστρικό πεδίο. Αυτές είναι πιο λεπτές στη φύση τους καθώς δημιουργούν αυτόματα αποτελέσματα πάνω στο φυσικό πεδίο. Δεν είναι έμφυτες στη ζωώδη φύση, αλλά επιβάλλονται από τη φύση της επιθυμίας και είναι πάλι τρεις στον αριθμό:

Φόβος, μίσος, και φιλοδοξία ή επιθυμία για δύναμη.

· Τρίτον, υπάρχουν άλλες τρεις δοκιμασίες του κατώτερου νου οι οποίες είναι:

Υπερηφάνεια, χωριστικότητα και σκληρότητα.

Θυμηθείτε ότι το χειρότερο είδος της σκληρότητας δεν είναι η σκληρότητα του φυσικού πεδίου, αλλά είναι περισσότερο νοητική στο χαρακτήρα της.

Ο Ηρακλής έπρεπε να μάθει την τέχνη της μετουσίωσης των ενεργειών, που τόσο συχνά ωθούν τα ανθρώπινα όντα σε καταστροφικές τραγωδίες.

Οι εννέα δυνάμεις που απεργάστηκαν ανέκφραστες πανωλεθρίες μεταξύ των υιών των ανθρώπων από την απαρχή του χρόνου, πρέπει να αλλάξουν κατεύθυνση και να μετουσιωθούν.

Η μετουσίωση των ενεργειών του ανθρώπου διανοίγει ένα πεδίο θεωρίας και πειράματος.

1. ΣΕΞ. Τό σεξ είναι μια ενέργεια. Μπορεί να αναχαιτισθεί, να ασκείται ανεμπόδιστα ή να εξιδανικευθεί.

Καταστολή ή αναχαίτιση δεν είναι ή ορθή λύση. Η χωρίς διάκριση σύμμιξη, κάνει την ζωή αγενή και τόν άνθρωπο σκλάβο του πάθους πού τόν κυρίευσε. Η εξιδανίκευση συνεπάγεται την χρήση της ενέργειας του σεξ για δημιουργικό σκοπό.

2. ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΕΣΗ.. Οι Σκορπιοί ρέπουν στην φυσική άνεση η οποία συχνά οδηγεί στην αδράνεια και στις απολαύσεις.Η άνεση πολλές φορές είναι μια τροχοπέδη.

Εμποδιζομενο από τα υλικά αγαθά και αμβλυνόμενο από την απατηλή αίσθηση της άνεσης, το πνεύμα μαραίνεται και φθίνει. Ο αιχμάλωτος της άνεσης βυθίζεται στην αδράνεια, ξεχνώντας τους αγώνες και τις δοκιμασίες πού χαλυβδώνουν την πνευματική ανησυχία.

3. ΧΡΗΜΑ. Η συσσώρευση χρήματος είναι το προέχον πάθος, πού υπάρχει πίσω από την δραστηριότητα των ατόμων και των εθνών. Ηθικές και ανθρώπινες αξίες παραβλέπονται στην τρελλή προσπάθεια συλλογής τού παντοδύναμου χρυσού. Αναπόφευκτα, προσδιορίζονται λύσεις από την αξία πού δίνει κανείς στο χρήμα, μάλλον, παρά στις πνευματικές πεποιθήσεις ή στις ηθικές αρχές.

Το αποτέλεσμα αυτής της μορφής της νοητικής διαστροφής, είναι ο εγωκεντρισμός. Το άτομο επιθυμεί να παίρνει τα πάντα και να μη δίδει τίποτα.

Η σφοδρή επιθυμία για την κατάκτηση υλικών αγαθών, μπορεί μια μέρα να μετουσηωθεί σε επιθυμία συγκέντρωσης γνώσεων και σε θέληση κατάκτησης των κοσμημάτων του πνεύματος.

4. ΦΟΒΟΣ.. Με αναρίθμητους τρόπους, τα φαντάσματα του φόβου βασανίζουν τους υιούς των ανθρώπων. Τα απατηλά αυτά σχήματα, τους περιπλέκουν και τους φοβίζουν, γιατί ενεργούν σαν τροχοπέδη στα πόδια τους και σαν μυλόπετρα γύρω στον λαιμό τους. Πολλοί άνθρωποι ζαρώνουν φοβισμένοι οταν τους περιμένει. ο βασανιστικός φόβος της γελοιοποίησης, της αποτυχίας, του αγνώστου, της περασμένης ηλικίας, της τύχης και του θανάτου.

Μπορούν αυτοί οι φόβοι να περιορισθούν; Η εμπειρία του Ηρακλή βεβαιώνει οτι μπορούν να ξεπερασθούν με την ανύψωση της συνείδησης σ' ένα ανώτερο σημείο ολοκλήρωσης. Όταν ή ζωή του ατόμου εστιασθεί γύρω από έναν απώτερο σκοπό, οι απειλητικές σκιές του φόβου πιέζονται προς τα πίσω στην περιφέρεια της σκέψης.

Το πνευματικά προσανατολισμένο άτομο έχει συγκεντρωμένη τη σκέψη του σ` ένα επίπεδο που σπάνια φτάνει ο φόβος.

5. ΜΙΣΟΣ. Το μίσος έχει τις ρίζες του στην άρνηση. Είναι το αντίθετο της επιθυμίας για ένωση. Υψωμένο στην ανώτερη διάσταση το μίσος μετουσιώνεται στην περιφρόνηση παντός μη πραγματικού.

Αποστερημένο το μίσος από όλο το συναισθηματικό περιεχόμενο, μπορεί να γίνει ενέργεια που κάνει τον άνθρωπο να αποβάλει την μορφή για χάρη της ζωής που την εμψυχώνει.

6. ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ. Η δύναμη όταν δεν συνδέεται με την αγάπη είναι φθοροποιός. Ο άνθρωπος έχει περισσότερο ενστερνισθεί την ενέργεια της δύναμης παρά της αγάπης. Το αποτέλεσμα είναι έλλειψη ισορροπίας.

Όταν η θέληση για δύναμη μετουσιωθεί, γίνεται θέληση για επιτεύγματα, θέληση για θυσία.

Τότε η δύναμη υπηρετεί την αγάπη και η αγάπη δοξάζει τη δύναμη.

7. ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ. Οι τοίχοι που χτίζονται από την υπερηφάνεια, φυλακίζουν τον άνθρωπο ασφαλέστερα από τα σίδερα της φυλακής.

Ο Ηρακλής πέφτει στα γόνατα καθώς παλεύει με την ύδρα, συμβολίζοντας στη θέση αυτή το πνεύμα της ταπεινότητας που πρέπει να πραγματοποιηθεί.

Η έκφραση των τάσεων της προσωπικότητας πρέπει να αντικατασταθεί από την έκφραση των τάσεων της αυτοθυσίας.

8. ΧΩΡΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. Ο αναλυτικός νους διαιρεί και υποδιαιρεί, θέτοντας το μέρος υπεράνω του όλου. Μεγαλύτερη έμφαση δίνεται στις ενδείξεις της διαφοράς παρά στο υπεράνω όλων γεγονός της ενότητας.

Ο Ηρακλής έπρεπε να δει την ύδρα σαν ένα τέρας και όχι σαν ένα θηρίο με εννέα κεφαλές. Όσο επιζητούσε να ξεχωρίσει τις κεφαλές μία προς μία, εσημείωνε αποτυχία.

9. ΣΚΛΗΡΌΤΗΤΑ. Η ευχαρίστηση της πρόκλησης πόνου στους συνανθρώπους μας είναι ασθένεια. Η πανάσχημη αυτή κεφαλή της ύδρας πρέπει να καταστραφεί με το πρώτο και κυρίως προτού ο άνθρωπος φιγουράρει ως φιλάνθρωπος.

Όταν ή σκληρότης αυτού του τέρατος κρατιέται ψηλά στον αέρα, στο φως της λογικής και της συμπόνοιας, χάνει την δύναμή της. Η ενέργεια της σκληρότητας πρέπει να μετατραπεί σε ενέργεια ενεργού συμπόνοιας.

Ο Ηρακλής σ` αυτόν τον άθλο εισήγαγε φως στους σκοτεινούς μυχούς του υποσυνείδητου, πού παλεύει με τις δυνάμεις του τέρατος, πού κυλιέται μέσα στα βρωμερά νερά και έχει νικήσει τους εχθρού του δικού του σπιτικού. Μια εκκαθαριστική διαδικασία έλαβε χώρα και ο Ηρακλής είναι τώρα έτοιμος να αναλάβει τον επόμενο άθλο, στον οποίο πρέπει να καταδείξει την ικανότητα του να ελέγχει τΙς δυνάμεις και το σθένος του νου.

Οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου είναι σημαντικοί και διαφωτιστικοί. Παραπλάνηση και θρίαμβος - έλεγχος από τη Μαγιά και έλεγχος από την ψυχή- διαμάχη και ειρήνη - τέτοια ειναι τα κρυμμένα μυστικά αυτού του ζωδίου και συνοψίζονται για όλους τους μαθητές στους δύο βασικούς τόνους.

Πάνω στο συνηθισμένο τροχό, όπου βρίσκεται η ψυχή, τυφλή και φανερά αβοήθητη, ο Λόγος εξαποστέλλεται με τους παρακάτω όρους:

"Και ο Λόγος είπε, η Μάγια ας ανθίσει και η παραπλάνηση ας κυβερνά".

Πάνω στον αντιστραμμένο τροχό, η ψυχή ψέλνει ή τραγουδά τα λόγια:

"Μαχητής είμαι εγώ, και από τη μάχη βγαίνω θριαμβευτής"·.

ΗΛΙΑΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟ ΖΥΓΟ

Διάρκεια: 21.00''
Σύνδεση/Συγγραφέας: http://www.lagrenade.org/,
Εκφωνητής: Νεφέλη,
Διαχείρηση: http://www.solar-action.org/

Κάθε χρόνο ο ΄Ηλιος μας επαναλαμβάνει το ίδιο ταξίδι διερχόμενος διαδοχικά απ όλα τα ζωδιακά σημεία. Οι αστέρες που συναποτελούν το κάθε ζώδιο απέχουν από εμάς τεράστιες αποστάσεις, ωστόσο η ακτινοβολία που εκπέμπουν, ορατή και αόρατη, φτάνει μέχρι το ηλιακό μας σύστημα και το επηρεάζει. Ο ΄Ηλιος μας παραλαμβάνει αυτή την ενέργεια και μέσω συγκεκριμένων κάθε φορά πλανητών, τη διοχετεύει στη Γη.

Η ενέργεια αυτή δρα πάνω μας. Μας επηρεάζει τόσο ατομικά όσο και ολόκληρη την ανθρωπότητα μαζί με τα άλλα βασίλεια του πλανήτη σαν σύνολο. Η επίδραση αυτή μπορεί να είναι είτε μετουσιωτική και απελευθερωτική είτε δεσμευτική και εγκλωβιστική. Καταλαβαίνουμε, συνεπώς, την τεράστια αξία αυτών των συναντήσεων Πανσελήνου, καθότι με την εργασία μας περιορίζεται ο δεύτερος τρόπος δράσης και ενισχύεται ο πρώτος.

Οι ενέργειες που παραλαμβάνουμε σήμερα προέρχονται από το Ζυγό.

Ο ΖΥΓΟΣ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ: Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ: "ΑΣ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ"

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ: "ΕΚΛΕΓΩ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ

ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΔΥΝΑΜΗΣ"

ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ: Ο ΕΡΥΜΑΝΘΙΟΣ ΚΑΠΡΟΣ

ΣΥΜΒΟΛΟ: Η ΖΥΓΑΡΙΑ

Στην πανσέληνο του Ζυγού διδασκόμαστε την επιστήμη της Διάκρισης.

Οι ενέργειες του Ζυγού μας δίνουν τη δύναμη να επιλέξουμε (Ας γίνει η επιλογή).

Καθετί που γίνεται σε οποιοδήποτε επίπεδο, είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής ή υποσυνείδητης εκλογής μας. Ακόμη και το να βιώνουμε ένα αδιέξοδο, είναι επιλογή μας. Το αδιέξοδο προκαλείται είτε επειδή αρνούμαστε να αλλάξουμε μια λανθασμένη στάση που έχουμε, είτε επειδή αρνούμαστε να κάνουμε μία μετάβαση σε ένα άλλο επίπεδο.

Ο Ζυγός μας βάζει να διακρίνουμε: γιατί δρούμε με τον συγκεκριμένο τρόπο; ποιος επιλέγει; η ψυχή ή η προσωπικότητα; ποιοι και τι είδους είναι οι στόχοι μας;

Μπορούμε να δώσουμε ορθές απαντήσεις σε όλα αυτά, όταν ψυχή και προσωπικότητα βρίσκονται σε ισορροπία.

Για να κατανοήσουμε όμως ποια είναι η ισορροπία που καλούμαστε να αναπτύξουμε πρέπει πρώτα να μελετήσουμε το σύμβολο της ζυγαριάς.

Τι δείχνει το σύμβολο;

Το σύμβολο της ζυγαριάς αποτελείται από τον κατακόρυφο άξονα, έναν οριζόντιο μοχλό και τους δύο δίσκους.

Ο άξονας είναι το ξίφος για το οποίο μίλησε ο Χριστός. Είναι η δύναμη της θέλησης και η πνευματική αποφασιστικότητα. Η θέληση έχει σαν βάση το μόχθο, την πειθαρχία, την αφοσίωση και τη συνέπεια απέναντι στο πνεύμα. Είναι ο δρόμος που ακολουθούν οι μαθητές μεταξύ των δύο μεγάλων γραμμών δύναμης (που είναι το πνεύμα και η ύλη).

Το ανώτερο σημείο του άξονα της θέλησης, σαν υπομόχλιο, στηρίζει έναν οριζόντιο μοχλό. Το υπομόχλιο συμβολίζει την εξισορρόπηση ύλης και πνεύματος.

Υπάρχουν επίσης οι βραχίονες που κρατούν τους δίσκους και τέλος οι δίσκοι, που είναι οι εισερχόμενες και εξερχόμενες ενέργειες.

Ο ένας δίσκος είναι το μάτι της Ψυχής.

Ο άλλος, είναι η αξία του ανθρώπου: οι σκέψεις, ο λόγος και οι πράξεις μας.

΄Ισως θυμόμαστε τις παλιές ζυγαριές που είχαν βάρη από μέταλλο και ονομάζονταν πρότυπα βάρη.

Τα πρότυπα βάρη σε αυτή την περίπτωση τοποθετούνται στο δίσκο που συμβολίζει το μάτι της ψυχής. Είναι οι αρετές, οι πνευματικές επιτεύξεις, οι μελλοντικοί στόχοι που οι ίδιοι θέτουμε στον εαυτό μας ανάλογα με την πνευματική επίγνωση που έχουμε. Είναι ο δίσκος των εισερχόμενων ενεργειών που μας εμπνέουν. Οι ενέργειες αυτές φέρνουν μέσα μας αλλαγή και μας διευρύνουν.

Ο άλλος δίσκος είναι τα σχέδια, οι πράξεις και η υπηρεσία μας.

Είναι ο δίσκος των εξερχόμενων ενεργειών, δηλαδή το πώς εκφράσαμε εξωτερικά τη διεύρυνση που δεχτήκαμε.

Είναι ο δίσκος που ζυγίζει την αξία μας.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι τα πρότυπα βάρη δεν είναι πάντα τα ίδια αλλά αλλάζουν ανάλογα με το εξελικτικό επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε.

΄Ενας εργάτης του Φωτός ζυγίζει την υπηρεσία του ανάλογα με το μέγεθος των μελλοντικών του οραμάτων και όχι σύμφωνα με το μέγεθος των παρελθοντικών του επιτεύξεων.

Στη συγκεκριμένη Πανσέληνο πρέπει να ζυγίσουμε τις αξίες μας στο φως του Εσωτερικού μας Οδηγού και να δούμε αν αυτές αυξάνονται ή μειώνονται. Ζυγίζουμε την ειλικρίνεια, τη δικαιοσύνη, το σεβασμό, την υπομονή, την πνευματική μας αποφασιστικότητα, την ευαισθησία μας στη φωνή της ψυχής, και το πώς τα εκφράζουμε στη ζωή μας. Ειδικά η ευαισθησία παίζει σπουδαίο ρόλο γιατί συμβολίζει την πράξη του ζυγίσματος και τους βραχίονες. Πρέπει να αναπτύξουμε την ευαισθησία στις λεπτοφυείς ενέργειες αλλά αυτό δεν θα έχει νόημα αν δεν είμαστε ταυτόχρονα ευαίσθητοι στις ανάγκες του Σχεδίου και της ανθρωπότητας.

Η ζυγαριά εξυπηρετεί στο να βρούμε την ισορροπία μεταξύ πνεύματος και ύλης, δηλαδή μεταξύ των ενεργειών που δεχόμαστε και του τρόπου που τις εκφράζουμε.

Τι είναι όμως η ισορροπία; Είναι σκοπός;

Είναι η ακύμαντη κατάσταση που μοιάζει με ακινησία;

ΟΧΙ

Η ισορροπία δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι ένα μέσο για να κινηθούμε προς το σκοπό ο οποίος συνεχώς διευρύνεται.

Πνευματικά η ισορροπία περιγράφεται ως "μια δυναμική κατάσταση ενός ισοζυγισμένου συστήματος ενεργειών που ελέγχεται από μια υπεράρχουσα θέληση για το καλό". Είναι δηλαδή η εναρμόνιση των ενεργειών της ύλης και του πνεύματος με τέτοιο τρόπο ώστε ο πνευματικός Σπινθήρας μας να κινείται χωρίς να χάνει την κατεύθυνση.

Τι σημαίνει αυτό;

Ας το δούμε με ένα παράδειγμα:

΄Ενας χορευτής κινείται συνεχώς κι όμως είναι σε ισορροπία με τη μουσική. Και όσο περισσότερο συντονίζεται με τη μουσική μέσω της κίνησής του, τόσο περισσότερο επιτρέπει στο μουσικό θέμα να ξεδιπλωθεί.

Ο χορευτής είμαστε εμείς, η μουσική είναι ο Σπινθήρας μας. Η ισορροπία είναι η πλατφόρμα -το ενεργειακό επίπεδο- πάνω στο οποίο κινείται ο Σπινθήρας μας.

Καθώς όμως ο Σπινθήρας προχωρά, χρειάζεται ένα νέο επίπεδο ισορροπίας.

Πρέπει λοιπόν να του ετοιμάσουμε μια νέα ισορροπία-πλατφόρμα εναρμονισμένη στην αυξανόμενη ταχύτητα και το νέο ύψος του.

΄Αν δεν το κάνουμε αυτό και επαναπαυτούμε στα όσα έχουμε ήδη πετύχει, τότε εμείς κρυσταλλωνόμαστε και ο Σπινθήρας δε μπορεί να προχωρήσει.

Πώς όμως επιτυγχάνουμε την ισορροπία;

Η ισορροπία επιτυγχάνεται:

► με το να γίνουμε ευαίσθητοι στην έμπνευση του Σπινθήρα μας.

► με το να μη στεκόμαστε στις αποτυχίες ή τις επιτυχίες μας αλλά ωστόσο να ασκούμε τη διάκριση. Ποιες δηλαδή σκέψεις, λόγια, πράξεις τον βοηθούν να εκδηλωθεί στην καθημερινότητά μας.

► με το να αντιληφθούμε ότι ο Σπινθήρας μας είναι Υπηρέτης του Σχεδίου και πρέπει να αναπτύξουμε και να έχουμε κατεύθυνση στη ζωή μας τη θέληση για το συλλογικό καλό.

Οι ενέργειες του Ζυγού διοχετεύονται σε μας μέσω των πλανητών Κρόνου, Αφροδίτης και Ουρανού. Αυτοί οι πλανήτες μας βοηθούν να αναπτύξουμε τριών ειδών θέληση εντός μας:

Τη θέληση για εξέλιξη. Αντιστοιχεί στην 3^η ακτίνα της ενεργού νοημοσύνης και σχετίζεται με το κέντρο του λαιμού και τον πλανήτη Κρόνο. Οι ποιότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε με τις ενέργειες του Κρόνου είναι, ειλικρίνεια σκοπού, αφοσίωση, ενεργητικότητα, διάκριση, ακρίβεια, δικαιοσύνη.

Τη θέληση για δράση. Αντιστοιχεί στην 5^η ακτίνα της Συγκεκριμένης Γνώσης και σχετίζεται με το ηλιακό πλέγμα και τον πλανήτη Αφροδίτη. Οι ποιότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε με τις ενέργειες της Αφροδίτης είναι σεβασμός, αφοσίωση, ορθότητα, αγάπη, ανεξαρτησία, πνευματική οξυδέρκεια, επιμονή.

Τη θέληση για έκφραση. Αντιστοιχεί στην 7^η ακτίνα της Τάξης και Οργάνωσης και σχετίζεται με τη βάση της σπονδυλικής στήλης και με τον πλανήτη Ουρανό. Οι ποιότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε με τις ενέργειες του Ουρανού είναι ευγένεια, θάρρος, ενότητα, ευρύτητα πνεύματος, ανεκτικότητα, ταπεινότητα.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως οι ενέργειες αυτών των πλανητών δίνουν στην ανθρωπότητα την πολύτιμη ευκαιρία να χρησιμοποιήσει με ευφυΐα την ενέργεια και την ύλη, για να προχωρήσει το Θείο Σχέδιο στη Γη.

Ο ΜΥΘΟΣ

΄Εχοντας εκπληρώσει τους προηγούμενους άθλους ήρθε η ώρα που ο Ηρακλής έπρεπε να αναπτύξει την ισορροπία και την υγιή κρίση. ΄Ετσι ο Διδάσκαλος του ανέθεσε να πιάσει τον Ερυμάνθιο Κάπρο τονίζοντάς του πως στο δρόμο του έπρεπε να βρει και την ώρα να φάει.

Ο Απόλλωνας έδωσε ένα τόξο στον Ηρακλή, μα εκείνος το αρνήθηκε γιατί φοβήθηκε μήπως επαναλάβει το λάθος που έκανε στον προηγούμενο άθλο του - στη ζώνη της Ιππολύτης - όπου σκότωσε την αμαζόνα, ενώ εκείνη, έχοντας επίγνωση του Νόμου, του έδινε τη ζώνη.

΄Ετσι, παίρνοντας μόνο το ρόπαλό του άρχισε να ανεβαίνει στο απόκρημνο βουνό.

Καθώς προχωρούσε, συνάντησε ένα φίλο, τον κένταυρο Φώλο. Σταμάτησαν και μίλησαν και ο Ηρακλής ξέχασε το σκοπό του. Ο Φώλος προσκάλεσε τον Ηρακλή να ανοίξουν ένα βαρέλι κρασί που είχαν δώσει οι Θεοί στον όμιλο των κενταύρων. Προτού το ανοίξουν, ακούστηκε μια φωνή από τους Θεούς να λέει ότι το βαρέλι ανήκε στον όμιλο και δεν έπρεπε να ανοιχτεί παρά μόνο όταν θα ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι κένταυροι.

Ο Ηρακλής και ο Φώλος όμως το άνοιξαν και κάλεσαν το Χείρωνα, έναν άλλο σοφό κένταυρο, να συμμετάσχει μαζί τους στο μεθύσι.

Οι άλλοι Κένταυροι άκουσαν το θόρυβο από το γλέντι και θύμωσαν. ΄Ετσι έγινε μια άγρια μάχη μεταξύ τους. Ο Ηρακλής, αντί να λάβει σωστές αποφάσεις, έγινε και πάλι αφορμή θανάτου και έσφαξε τους φίλους του, τους δύο Κενταύρους. Και ενώ οι άλλοι Κένταυροι θρηνούσαν, εκείνος το ΄σκασε για να συνεχίσει την έρευνά του.

Ακολουθούσε τα ίχνη του κάπρου και αναζητούσε να βρει μια έξυπνη διέξοδο. Με επιτηδειότητα έστησε μια παγίδα και περίμενε ακίνητος έως ότου χάραξε. Ο κάπρος ξεπρόβαλε από τη φωλιά του γυρεύοντας τροφή κι έπεσε μέσα στην παγίδα. Ο Ηρακλής τον απελευθέρωσε και πάλεψε μαζί του μέχρι που τον νίκησε, υψώνοντάς τον στον ουρανό.

Ο Ηρακλής τώρα κατέβαινε χαρούμενος από την κορυφή του βουνού κρατώντας τον άγριο αλλά τιθασευμένο κάπρο από τα δύο πισινά του πόδια και όλοι όσοι τον συναντούσαν γελούσαν βλέποντας τον κλονιζόμενο κάπρο και το γελαστό άνθρωπο.

΄Ετσι εκτέλεσε τον έβδομο άθλο του ο Ηρακλής και γύρισε πίσω στο Δάσκαλο της ζωής του. Τότε ο Δάσκαλος είπε: " ο έβδομος άθλος συμπληρώθηκε. Συλλογίσου βαθιά στα μαθήματα του παρελθόντος. Σκέψου πάνω στις δοκιμασίες σου Υιέ μου. Δυο φορές σκότωσες αυτό που έπρεπε να αγαπάς. Μάθε γιατί ".

Η ερμηνεία του μύθου

Ο Ηρακλής είναι ο πνευματικά αγωνιζόμενος άνθρωπος.

Ο κάπρος είναι η επιθυμία, η αστρική φύση του ανθρώπου.

Οι 2 Κένταυροι που σκότωσε ο Ηρακλής, είναι ο Χείρων (που αντιπροσωπεύει την ισχυρή σκέψη) και ο Φώλος (που αντιπροσωπεύει τη σωματική ρώμη).

Ειπώθηκε στον Ηρακλή ότι σκότωσε αυτό που έπρεπε να αγαπά. Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να έρθει σε επαφή με αυτές τις όψεις του, με σκοπό όμως να τις ελέγξει, αντλώντας απ΄αυτές τη δύναμη να επιτύχει τον άθλο του (να βρει καιρό να φάει - να ενισχυθεί, του είπε ο Διδάσκαλος).

Για να το πετύχαινε αυτό θα έπρεπε να θυμάται ποιος ήταν ο πνευματικό του στόχος. Εκείνος όμως τον ξέχασε για χάρη της σαγηνευτικής επίγειας φιλίας (Φώλος) επικαλούμενος τη σκέψη εκείνη που εύκολα βρίσκει δικαιολογίες για να μεταθέσει κάποιες ευθύνες (Χείρων). Ξέχασε πως μπορούμε να είμαστε καλοί με τους ανθρώπους, επαρκείς στις απαιτήσεις της καθημερινότητάς μας, αλλά χωρίς συμβιβασμούς προς το πνεύμα.

Οι άλλοι κένταυροι είναι το σύνολο των στοιχειακών δυνάμεων που μέσα μας διεκδικούν τη διαιώνιση της ζωώδους φύσης αλλά που ταυτόχρονα δικαιούνται να συμμετέχουν στα οφέλη της απελευθέρωσης προς την οποία βαδίζουμε. (Στο μύθο αναφέρεται πως το κρασί ανήκει σε όλους).

Βλέπουμε επίσης ότι την αστρική μας φύση (που εδώ τη συμβολίζει ο κάπρος), δε μπορούμε να την ελέγξουμε μόνο με τη φυσική δύναμη ή τη σκέψη αλλά χρειάζεται να την υψώσουμε στο όρος της ψυχής.

Ο Ηρακλής δε χρησιμοποιεί κτηνώδη δύναμη για να πιάσει τον κάπρο αλλά στήνει μια παγίδα. Είναι μεθοδικός, υπομονετικός και σέβεται το νόμο της οικονομίας, μία βασική ποιότητα του ζυγού. Δε σπαταλά περισσότερη ενέργεια από αυτή που είναι αναγκαία. Αυτό θα τον βοηθήσει να επιτύχει τον επόμενο πνευματικό του άθλο.

Ο Ηρακλής πιάνει τον κάπρο από τα πόδια και κατεβαίνει τη βουνοπλαγιά χαρούμενος προκαλώντας το γέλιο όσων τον βλέπουν. Εδώ παρατηρούμε μια ποιότητα του Ουρανού. Την ανεύρεση ασυνήθιστων λύσεων και την αξία του απρόβλεπτου.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ουρανός εισάγει πάντα το ριζοσπαστικά νέο.

Ο Διδάσκαλος Μορύα αναφέρει συχνά ότι η ιδέα του απρόβλεπτου είναι ένα από τα μεγαλύτερα όπλα που έχουν δοθεί στην ανθρωπότητα για τη μάχη της με τη θυμική αυταπάτη. Είναι η πηγή γέλιου που αποδοκιμάζει τα προσχήματα και καταστρέφει τους παρωχημένους τρόπους σκέψης και δράσης.

Στην ιστορία ασυνήθιστες προσεγγίσεις αναφέρονται συχνά. Ένα παράδειγμα είναι ο Σκιπίωνας όταν απέκρουσε τους ελέφαντες που έστειλε ο Αννίβας εναντίον του, βάζοντας τους στρατιώτες του να σαλπίσουν στα αυτιά των ζώων.

Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνάμε πως:

Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο κατώφλι μιας μεγάλης ευκαιρίας μα και δοκιμασίας.

Αφήνει πίσω παλιές δομές και τον παλιό τρόπο σκέψης.

Η Νέα Εποχή απαιτεί νέους,

πνευματικά απρόβλεπτους, για τα σημερινά δεδομένα τρόπους σκέψης και δράσης.

Πρέπει να μείνουν πίσω οι παλιές διαδικασίες, όσο οδυνηρό κι αν είναι αυτό,

και νέες πορείες ν ανακαλυφθούν με κατεύθυνση το Φως.

Ας είμαστε πνευματικά ευαίσθητοι και οξυδερκείς

και ας τολμήσουμε ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ.

Το άτομο που είναι αφιερωμένο αληθινά στο πνεύμα, κάτω από τις συνθήκες των ανθρώπινων αναγκών ΔΡΑ ΣΑΝ ΠΝΕΥΜΑ.